ДОМ БЕРНАРДЫ АЛЬБЫ

Апошнім завершаным драматычным творам іспанскага паэта і драматурга Федэрыка Гарсія Лоркі стане гісторыя пра лёс іспанскіх жанчын, асуджаных усё сваё жыццё правесці ў чатырох сценах свайго дому. З самага пачатку аўтар папярэджвае, што «у аснову гэтай п'есы пакладзены сапраўдныя падзеі, якія ён імкнуўся перадаць з дакументальнай, фатаграфічнай дакладнасцю». Яркія ўспаміны дзяцінства падштурхнулі паэта на стварэнне гэтай магутнай драмы, галоўная гераіня якой пражывала ў свой час па суседстве з сямействам Гарсія Лоркі ў паселішчы Аскероза. Лорка скарыстаўся ідэяй аб бунце жанчыны, вымушанай жыць у рамках умоўнасцей.

Памірае гаспадар дома. Маці і яе пяць дачок у жалобнай вопратцы, з чорнымі веерамі. Жалоба павінна працягвацца восем гадоў. У гэты час дзверы дома будуць зачынены для старонніх. зачыняюцца нават вокны. Удава клянецца, што нават «паветра з вуліцы не пракрадзецца ў гэты дом». Дом становіцца душным саркафагам, тым больш, што на двары стаіць спякотнае андалузскае лета, і ўсе прагнуць прахалоды.